سوراخ کاری یکی از مرسوم ترین روش ها در هنگام عمل جراحی بر روی استخوان انسان با هدف ثابت نگه داشتن استخوان های شکسته شده در کنار هم می باشد. به جهت پیچیدگی ماده تحت فرایند ماشین کاری و حساسیت فرایند، یکی از مهم ترین و پرکاربردترین روش های مکانیکی در حوزه مهندسی پزشکی است. ایجاد ترک، شکست و آسیب جدی به بافت استخوان مشکلی است که ممکن است با افزایش نیروهای ماشین کاری در حین عمل های ارتوپدی به وجود آید. در این مقاله یک معادله خطی رگرسیون مرتبه دوم به منظور پیش بینی رفتار نیروهای سوراخ کاری برحسب سرعت پیشروی، سرعت دورانی ابزار، قطر مته و برهم کنش های مؤثر آن ها ارائه شد. همچنین برای بررسی میزان اثرگذاری هریک از پارامترها، از روش آنالیز حساسیت ای-فست استفاده گردید. مطابق با نتایج به دست آمده سرعت دورانی مته با 57 درصد تأثیر، اثرگذارترین پارامتر ورودی بر نیروهای سوراخ کاری استخوان است. پس ازآن نرخ پیشروی با 23 درصد و عمق برش با 20 درصد پارامترهای مؤثر بر نیرو در فرآیند سوراخ کاری استخوان هستند.